Een stad van grote verschillen
Door: Marian
Blijf op de hoogte en volg Marian
04 Oktober 2012 | Indonesië, Batavia
Anderhalve week later val ik nog steeds van de ene verbazing in de andere. Wist je dat er 5 mensen tegelijk op 1 scooter kunnen (3 waren kinderen..!)? Of dat buitenlanders hier schijnbaar zo interessant zijn dat spontaan de rekening van je drankjes voor je wordt betaald? Heb je je ooit afgevraagd hoe tofu wordt gemaakt? Ook vraag ik me soms af waarom ze hier in iedere winkel 20 man personeel nodig hebben en wat de artsen eigenlijk doen de hele dag (als er in de kliniek 5 patienten komen).
Op een klein stukje aardbol zijn hier een hoop uiteenlopende situaties verzameld. De mensen die niets hebben, de megagrote winkelcentra, kleine krotten en grote flats, privé- en openbare klinieken.
Dat is iedere keer omschakelen, en met name op de minder ontwikkelde plaatsen kijk ik steeds mijn ogen uit. Vol interesse in het leven van de mensen daar, maar ook medelijden dat ze daar hun dagen doorbrengen. Tussen het afval en de vliegen, met weinig meer om naar uit te kijken.
Stiekem ben ik dan blij als ik in een lekkere stoel met een ‘westerse’ cafe latte kan bijkomen.
Week 2 van het coschap heb ik doorgebracht in de eerste ‘Occupational Health’-privé kliniek van Indonesië en in laboratoria (1 privé, 1 van de overheid) waar ze omgevingsfactoren (op de werkvloer) kunnen meten en analyseren zoals monsters van de lucht en de grond maar ook lawaai en warmte. Veel geleerd maar ook vooral het verschil gezien in de voorzieningen in de privé- en de publieke sector. Op dinsdag ben ik voor de lunch met 2 dokters naar de ‘HEMA’ geweest . In de Nederlandse ambassade zit een restaurantje wat oa. bitterballen en poffertjes serveert. Dat moest ik zien natuurlijk! Dr. Wendo was nog best enthousiast over zijn hutspot..
Met de studenten uit Rotterdam (groep van 12 die hier ook 3 weken zitten) ben ik een paar keer ’s middags op pad geweest en ’s avonds gaan eten. Het was erg leuk om wat aanspraak te hebben van andere toeristen en gezelschap om mee uit eten te gaan bijvoorbeeld, dat maakt het toch wat makkelijker in een stad waar ik ’s avonds nog steeds niet graag alleen over straat ga.
Vrijdagmiddag stond Sietse op mijn stoep! Superleuk om een vertrouwd gezicht te zien, samen zijn we gelijk doorgegaan met de luxe bus naar Bandung. Dat is een redelijk grote stad, ook nog in West-Java. Ons hostel lag helaas in een beetje shabby buurt, maar we hebben er heerlijk geslapen en een leuk weekend gehad. Met de alomaanwezige ‘anggkot’ hebben we ons naar de attracties rondom de stad laten rijden. Zaterdag naar Maribaya, een park waar we hot springs dachten te vinden maar de wandeling langs de rivier was nog veel mooier. Veel groen om ons heen, een mooie waterval, uitzicht over de landbouw terrassen en de heuvels in de omgeving. Ik vond het heerlijk, even de stad uit. Zondags ging de reis naar Tangkuban Perahu, een vulkaan waar je van bovenaf in de krater kijkt, waar de zwaveldampen nog uit opstijgen. Behalve de grote krater is er ook nog een kleiner stuk waar de hete damp overal tussen de stenen uit komt en een paar zwavelige badjes heet water liggen om je moeie voeten in te wassen. Het was een hele tocht berg op en af, maar wel ontzettend van genoten.
De avonden hebben we in het ‘Braga festival’ en een supergroot winkelcentrum doorgebracht, weer eens wat anders.
Ook deze week heb ik met mn coschap weer bijzondere dingen gezien. Dinsdag bezochten we (met een groep van 50 ‘arbo-artsen’ in opleiding) een kledingfabriek. Eindeloze rijen naaisters, mensen die aan het strijken, knippen of inpakken waren. Echt enorm en het meest heftig vonden we de hitte. De werkruimte lag onder een golfplaten dak en het was er behoorlijk benauwd. Gister ben ik in een voorstad van Jakarta in de eerstelijns kliniek geweest, en heb daar ook een paar patiënten ‘zelf’ gesproken en onderzocht. Indrukwekkender was het bezoek aan de wijk die achter de kliniek lag. Alle mensen die daar woonden hadden een tofu- of tempehfabriekje aan huis. Een heel armoedige wijk, waar het overal erg stonk en vol zat met vliegen, het afval overal en de huizen die op instorten staan (lijkt het). De mensen zien er dan wel weer schoon en verzorgd uit. Ze werken in hun familiebedrijfjes hard om de kost te verdienen, dat was mooi om te zien. De artsen gaan er 2 keer in de maand de wijk door, en onderzoeken en helpen hier en daar de mensen die er wonen. Echte medische zorg kunnen ze niet betalen. Ik was erg onder de indruk.
Sietske is maandag en dinsdag meegeweest naar mn coschap, de middagen en avonden hebben we gevuld met winkelen, de bioscoop (chille stoelen!), boer zoekt vrouw en pizza op mn kamer (ook heel chill) en bijkletsen, slapen (Sietske ;) ) en boekjes lezen. Ik heb echt een ontzettend leuke week en kan me bijna niet voorstellen dat het coschap over een paar dagen alweer klaar is. Ik kijk er wel naar uit, want hoe interessant het ook is, het blijft ook heel vermoeiend vanwege de warmte en de cultuur en het lijkt me heerlijk om straks gewoon de toerist uit te hangen.
We gaan van het weekend dan ook proberen om op een eilandje voor de kust van Jakarta lui op het strand te gaan liggen.
Tot slot wil ik nog even zeggen dat ik al jullie berichtjes superleuk vind, fijn om bij thuis te komen na een lange warme dag!
Op een klein stukje aardbol zijn hier een hoop uiteenlopende situaties verzameld. De mensen die niets hebben, de megagrote winkelcentra, kleine krotten en grote flats, privé- en openbare klinieken.
Dat is iedere keer omschakelen, en met name op de minder ontwikkelde plaatsen kijk ik steeds mijn ogen uit. Vol interesse in het leven van de mensen daar, maar ook medelijden dat ze daar hun dagen doorbrengen. Tussen het afval en de vliegen, met weinig meer om naar uit te kijken.
Stiekem ben ik dan blij als ik in een lekkere stoel met een ‘westerse’ cafe latte kan bijkomen.
Week 2 van het coschap heb ik doorgebracht in de eerste ‘Occupational Health’-privé kliniek van Indonesië en in laboratoria (1 privé, 1 van de overheid) waar ze omgevingsfactoren (op de werkvloer) kunnen meten en analyseren zoals monsters van de lucht en de grond maar ook lawaai en warmte. Veel geleerd maar ook vooral het verschil gezien in de voorzieningen in de privé- en de publieke sector. Op dinsdag ben ik voor de lunch met 2 dokters naar de ‘HEMA’ geweest . In de Nederlandse ambassade zit een restaurantje wat oa. bitterballen en poffertjes serveert. Dat moest ik zien natuurlijk! Dr. Wendo was nog best enthousiast over zijn hutspot..
Met de studenten uit Rotterdam (groep van 12 die hier ook 3 weken zitten) ben ik een paar keer ’s middags op pad geweest en ’s avonds gaan eten. Het was erg leuk om wat aanspraak te hebben van andere toeristen en gezelschap om mee uit eten te gaan bijvoorbeeld, dat maakt het toch wat makkelijker in een stad waar ik ’s avonds nog steeds niet graag alleen over straat ga.
Vrijdagmiddag stond Sietse op mijn stoep! Superleuk om een vertrouwd gezicht te zien, samen zijn we gelijk doorgegaan met de luxe bus naar Bandung. Dat is een redelijk grote stad, ook nog in West-Java. Ons hostel lag helaas in een beetje shabby buurt, maar we hebben er heerlijk geslapen en een leuk weekend gehad. Met de alomaanwezige ‘anggkot’ hebben we ons naar de attracties rondom de stad laten rijden. Zaterdag naar Maribaya, een park waar we hot springs dachten te vinden maar de wandeling langs de rivier was nog veel mooier. Veel groen om ons heen, een mooie waterval, uitzicht over de landbouw terrassen en de heuvels in de omgeving. Ik vond het heerlijk, even de stad uit. Zondags ging de reis naar Tangkuban Perahu, een vulkaan waar je van bovenaf in de krater kijkt, waar de zwaveldampen nog uit opstijgen. Behalve de grote krater is er ook nog een kleiner stuk waar de hete damp overal tussen de stenen uit komt en een paar zwavelige badjes heet water liggen om je moeie voeten in te wassen. Het was een hele tocht berg op en af, maar wel ontzettend van genoten.
De avonden hebben we in het ‘Braga festival’ en een supergroot winkelcentrum doorgebracht, weer eens wat anders.
Ook deze week heb ik met mn coschap weer bijzondere dingen gezien. Dinsdag bezochten we (met een groep van 50 ‘arbo-artsen’ in opleiding) een kledingfabriek. Eindeloze rijen naaisters, mensen die aan het strijken, knippen of inpakken waren. Echt enorm en het meest heftig vonden we de hitte. De werkruimte lag onder een golfplaten dak en het was er behoorlijk benauwd. Gister ben ik in een voorstad van Jakarta in de eerstelijns kliniek geweest, en heb daar ook een paar patiënten ‘zelf’ gesproken en onderzocht. Indrukwekkender was het bezoek aan de wijk die achter de kliniek lag. Alle mensen die daar woonden hadden een tofu- of tempehfabriekje aan huis. Een heel armoedige wijk, waar het overal erg stonk en vol zat met vliegen, het afval overal en de huizen die op instorten staan (lijkt het). De mensen zien er dan wel weer schoon en verzorgd uit. Ze werken in hun familiebedrijfjes hard om de kost te verdienen, dat was mooi om te zien. De artsen gaan er 2 keer in de maand de wijk door, en onderzoeken en helpen hier en daar de mensen die er wonen. Echte medische zorg kunnen ze niet betalen. Ik was erg onder de indruk.
Sietske is maandag en dinsdag meegeweest naar mn coschap, de middagen en avonden hebben we gevuld met winkelen, de bioscoop (chille stoelen!), boer zoekt vrouw en pizza op mn kamer (ook heel chill) en bijkletsen, slapen (Sietske ;) ) en boekjes lezen. Ik heb echt een ontzettend leuke week en kan me bijna niet voorstellen dat het coschap over een paar dagen alweer klaar is. Ik kijk er wel naar uit, want hoe interessant het ook is, het blijft ook heel vermoeiend vanwege de warmte en de cultuur en het lijkt me heerlijk om straks gewoon de toerist uit te hangen.
We gaan van het weekend dan ook proberen om op een eilandje voor de kust van Jakarta lui op het strand te gaan liggen.
Tot slot wil ik nog even zeggen dat ik al jullie berichtjes superleuk vind, fijn om bij thuis te komen na een lange warme dag!
-
04 Oktober 2012 - 12:08
Rosa:
Laat het maar aan Marian over om waar dan ook ter wereld een caffè latte te fixen;) -
04 Oktober 2012 - 18:21
Ria:
Hoi Lieverd, dat zijn enthousiaste verhalen, gelukkig maar. Had je niet gedacht he om poffertjes te kunnen eten, daar! liefs mama -
04 Oktober 2012 - 18:21
Ria:
Hoi Lieverd, dat zijn enthousiaste verhalen, gelukkig maar. Had je niet gedacht he om poffertjes te kunnen eten, daar! liefs mama -
04 Oktober 2012 - 19:45
Ivo:
Ik ben erg benieuwd naar foto's van de kledingfabriek!
Kus!
Ivo -
04 Oktober 2012 - 19:45
Ivo:
Ik ben erg benieuwd naar foto's van de kledingfabriek!
Kus!
Ivo -
04 Oktober 2012 - 20:00
Joke:
wat een afwisselend programma zeg ! Die vulkaan beklimmen lijkt me echt te gek. En, inderdaad lekker om even uit de stad te zijn lijkt me. De tijd gaat snel ....zie nu al uit naar een uitgebreide fotorapportage met verhalen en dan met echte Hollandse appeltaart, als je weer terug bent !
xxx
Joke -
06 Oktober 2012 - 19:00
Anne-Rose.:
tOCH FIJN DAT R VEEL MEDE STUDENTEN ZIJN.lIEFS.
-
07 Oktober 2012 - 12:00
Judith Van Dijk:
Wat een bijzondere dingen heb je mee gemaakt. De omgeving klinkt erg mooi! Heel veel plezier tijdens je rondreis! Ik weet zeker dat je het helemaal geweldig gaat vinden!!
Liefs, Judith -
08 Oktober 2012 - 13:20
Maartje:
liefie, klinkt goed! Leuk dat je met Sietske zoveel hebt gedaan en dat je wat meer aanspraak hebt door de Rotterdammers. Ben benieuwd wat je allemaal na je coschap gaat beleven!
X -
08 Oktober 2012 - 22:40
Patricia Van Dijk:
He marina,
Leuk om je verhalen te lezen hoor. ach we hebben het zo slecht nog niet in ons koude kikkerlandje.
Inderdaad val je daar in de ene na de ander verbaxing, maar dat zullen zij ook wel hebben als ze hier zijn.
Geniet er maar lekker van en doe alles veilig lady,
Tot snel, groet Patricia -
08 Oktober 2012 - 22:42
Patricia Van Dijk:
Tja dat heb je als je moe bent en zo laat op de avond nog een klein berichtje zit te typen en het programma geen spelling ondersteund. Dan type ipv Marian, Marina.
Ach eigenlijk vind ik het wel een naam die je daar wel past. Sorry en de groeten Patricia
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
