¡PERU!
Door: Marian
Blijf op de hoogte en volg Marian
27 Mei 2007 | Peru, Lima
jaja, ik ben er! ik ben in peru!!! jeeee!!gelijk een hele andere wereld dan Ecuador...nouja, dat is wel overdreven, maar je merkt toch dat je in een ander land terecht bent gekomen.
Maar laat ik beginnen waar ik vorige keer geeindigd was: Cuenca. We hebben lekker een paar uur rondgebanjerd, mooie gebouwen en kerkjes en een halve brug bekeken. Waar je ook loopt in deze stad, overal kun je (in de verte of dichtbij) over de daken van de huizen of in een straatje wel een koepeltje, torentje of mooi huis zien. Ik heb Renée zelfs zover gekregen met me de binnenkant van de kathedraal te bekijken, terwijl ze bezig was principieel de Zuid-Amerikaanse kerken te negeren. ´s Middags kwamen we erachter dat op zondag een stad verkennen niet zo´n goed idee is. De meeste restaurantjes, musea enz zijn natuurlijk gewoon gesloten. We wilden heel cultureel een museum in: dicht. we waren op zoek naar een leuk restaurantje: niet te vinden. Dat viel ons een beetje tegen; Cuenca is wel een mooie stad, maar er is gewoon niet zoveel te doen. We hadden er eigenlijk maar 1 dag, dus dat kwam uiteindelijk wel goed uit. Maandag vervolgden we onze weg, 6 uur in de bus naar Vilcabamba. Een minidorpje, in een prachtige omgeving, met hostals waar je U tegen zegt. Ons hostal in ieder geval, het had alles wat we ons maar konden wensen. Filmpje kijken, chillen in een hangmat, genieten van het uitzicht, zwemmen in het zwembad (compleet met watervalletje). We konden schaken met een levensgroot spel, fietsen lenen, en ons laten masseren. Heerlijk!
Hier hebben we anderhalve dag doorgebracht, met alle dingen die ik net heb opgenoemd.
Op de fiets zijn we de omgeving gaan verkennen. Behalve mooie bergen had Vilcabamba nog veel meer te bieden, een ´dierentuin´ bijvoorbeeld. ´Verzameling vogels, drie puma´s en twee schildpadden´ was een betere beschrijving geweest. Nog nooit zo dicht bij een struisvogel geweest, dat was dan wel weer leuk. Na de dierentuin nog een wandeling gemaakt in een natuurpark, en ons toen vanuit het dorp weer lekker met een auto de berg naar het hostal op laten rijden. Renée d´r fiets begon te protesteren zodra je een beetje trapte, dus op eigen kracht waren we nooit meer thuis gekomen. Eenmaal ´thuis´ kwam het moment waar we al de hele dag naar uitkeken. We hebben de low-budget-backpackers-spirit een beetje laten varen en ons tegoed gedaan aan een massage! erg fijn!
De dag erna was het alweer tijd om de spulletjes te pakken en te vertrekken, naar Loja dit keer. Niet omdat dat nou zo´n bijster interessante stad is, meer om de busreis van de volgende dag af te wachten. DE bus die ons naar het zuiden, het beloofde land Peru zou brengen. 5 uur rijden, wat stempeltjes halen, 3 uur rijden en nog eens 3 uur rijden en hop, we waren in Chiclayo. Ik vond het trouwens heel cool om de grens over te steken! Het geeft een heel speciaal gevoel om een brug in niemandsland over te steken, terwijl aan de andere kant een land wacht wat ik nog helemaal moet gaan ontdekken.
Chiclayo was een beetje een noodstop, omdat we geen zin meer hadden om nog langer in de bus te zitten, maar het dorpje was nog een leuke tussenstop ook. De volgende dag wel echt door naar de hoofdstad van het noorden van Peru, Trujillo. Renée had goede verhalen gehoord over deze stad, dus wij hadden er veel verwachtingen van. Te veel, want wat we vonden was een stuk minder interessant dan gedacht. Om te beginnen was het al moeilijk om een hostal te vinden, iets wat me nog niet eerder is overkomen. normaal struikel je over de slaapplaatsen, maar hier was werkelijk niets te zien. In de stad zelf was ook niet erg veel te doen. De avond hebben we doorgebracht in de bioscoop (Pirates 3, :) ), de dag erna in de woestijn. We wilden naar het strand en hebben, sportief als we zijn, de benenwagen genomen. 3 uur lopen later, zonder een drupje water, hebben we ons het laatste stukje naar het strand toch maar laten rijden door een mototaxi. Je moet er wat voor over hebben om de oceaan te zien!
Vanuit Trujillo zijn we vanmorgen op de bus gestapt en naar Lima gereden. De weg voerde ons door een woestijnachtig landschap. Heel gaaf om te zien dat ze dat hier ook hebben! Overal om je heen zand, en bergen van zand, en wolken van zand.
En nu dan Lima. Lima, de gevaarlijke, criminele stad waar ik al zoveel nare verhalen over heb gehoord dat ik me echt niet op mn gemak voelde. Gelukkig vliegen we morgen naar Cusco! ´We´ zijn sinds kort 3 personen, want de mama van Renée heeft zich vandaag bij ons gevoegd.
Ik ben benieuwd wat me nog te wachten staat in dit land. Het is in ieder geval al wel goed begonnen!
Maar laat ik beginnen waar ik vorige keer geeindigd was: Cuenca. We hebben lekker een paar uur rondgebanjerd, mooie gebouwen en kerkjes en een halve brug bekeken. Waar je ook loopt in deze stad, overal kun je (in de verte of dichtbij) over de daken van de huizen of in een straatje wel een koepeltje, torentje of mooi huis zien. Ik heb Renée zelfs zover gekregen met me de binnenkant van de kathedraal te bekijken, terwijl ze bezig was principieel de Zuid-Amerikaanse kerken te negeren. ´s Middags kwamen we erachter dat op zondag een stad verkennen niet zo´n goed idee is. De meeste restaurantjes, musea enz zijn natuurlijk gewoon gesloten. We wilden heel cultureel een museum in: dicht. we waren op zoek naar een leuk restaurantje: niet te vinden. Dat viel ons een beetje tegen; Cuenca is wel een mooie stad, maar er is gewoon niet zoveel te doen. We hadden er eigenlijk maar 1 dag, dus dat kwam uiteindelijk wel goed uit. Maandag vervolgden we onze weg, 6 uur in de bus naar Vilcabamba. Een minidorpje, in een prachtige omgeving, met hostals waar je U tegen zegt. Ons hostal in ieder geval, het had alles wat we ons maar konden wensen. Filmpje kijken, chillen in een hangmat, genieten van het uitzicht, zwemmen in het zwembad (compleet met watervalletje). We konden schaken met een levensgroot spel, fietsen lenen, en ons laten masseren. Heerlijk!
Hier hebben we anderhalve dag doorgebracht, met alle dingen die ik net heb opgenoemd.
Op de fiets zijn we de omgeving gaan verkennen. Behalve mooie bergen had Vilcabamba nog veel meer te bieden, een ´dierentuin´ bijvoorbeeld. ´Verzameling vogels, drie puma´s en twee schildpadden´ was een betere beschrijving geweest. Nog nooit zo dicht bij een struisvogel geweest, dat was dan wel weer leuk. Na de dierentuin nog een wandeling gemaakt in een natuurpark, en ons toen vanuit het dorp weer lekker met een auto de berg naar het hostal op laten rijden. Renée d´r fiets begon te protesteren zodra je een beetje trapte, dus op eigen kracht waren we nooit meer thuis gekomen. Eenmaal ´thuis´ kwam het moment waar we al de hele dag naar uitkeken. We hebben de low-budget-backpackers-spirit een beetje laten varen en ons tegoed gedaan aan een massage! erg fijn!
De dag erna was het alweer tijd om de spulletjes te pakken en te vertrekken, naar Loja dit keer. Niet omdat dat nou zo´n bijster interessante stad is, meer om de busreis van de volgende dag af te wachten. DE bus die ons naar het zuiden, het beloofde land Peru zou brengen. 5 uur rijden, wat stempeltjes halen, 3 uur rijden en nog eens 3 uur rijden en hop, we waren in Chiclayo. Ik vond het trouwens heel cool om de grens over te steken! Het geeft een heel speciaal gevoel om een brug in niemandsland over te steken, terwijl aan de andere kant een land wacht wat ik nog helemaal moet gaan ontdekken.
Chiclayo was een beetje een noodstop, omdat we geen zin meer hadden om nog langer in de bus te zitten, maar het dorpje was nog een leuke tussenstop ook. De volgende dag wel echt door naar de hoofdstad van het noorden van Peru, Trujillo. Renée had goede verhalen gehoord over deze stad, dus wij hadden er veel verwachtingen van. Te veel, want wat we vonden was een stuk minder interessant dan gedacht. Om te beginnen was het al moeilijk om een hostal te vinden, iets wat me nog niet eerder is overkomen. normaal struikel je over de slaapplaatsen, maar hier was werkelijk niets te zien. In de stad zelf was ook niet erg veel te doen. De avond hebben we doorgebracht in de bioscoop (Pirates 3, :) ), de dag erna in de woestijn. We wilden naar het strand en hebben, sportief als we zijn, de benenwagen genomen. 3 uur lopen later, zonder een drupje water, hebben we ons het laatste stukje naar het strand toch maar laten rijden door een mototaxi. Je moet er wat voor over hebben om de oceaan te zien!
Vanuit Trujillo zijn we vanmorgen op de bus gestapt en naar Lima gereden. De weg voerde ons door een woestijnachtig landschap. Heel gaaf om te zien dat ze dat hier ook hebben! Overal om je heen zand, en bergen van zand, en wolken van zand.
En nu dan Lima. Lima, de gevaarlijke, criminele stad waar ik al zoveel nare verhalen over heb gehoord dat ik me echt niet op mn gemak voelde. Gelukkig vliegen we morgen naar Cusco! ´We´ zijn sinds kort 3 personen, want de mama van Renée heeft zich vandaag bij ons gevoegd.
Ik ben benieuwd wat me nog te wachten staat in dit land. Het is in ieder geval al wel goed begonnen!
-
28 Mei 2007 - 05:13
Ome Harrie:
Ha Marian,
Wel leuk om zo midden in de nacht een bericht van je te krijgen. Terwijl ik hier van mijn uitzicht naar vlijtige Liesjes, Violen en mijn Sedums zit te genieten, moet ik plotseling omslaan naar de gevaren van een Zuid Amerikaanse Hoofdstad en woestijnen met hobbelige busritten van een dag of meer. Ja, dat moet toch wel geweldig zijn. Ik ben alleen zo bang dat je straks Nederland niet meer kunt verdragen met dat platte land, gras, regen en af en toe iets spannends in een grote stad waar dan heel Nederland overheen valt.
Maar, wat bezielt René om uit principe niet in kerken van Zuid Amerika te gaan? Daar moet toch wel iets achter steken. Volgens mij zeggen die kerken en gebedshuizen iets van de harten van de mensen daar. Vaak in tegenstelling tot onze Nederlandse emotieloze nuchtere en door regels gestuurde zielen. Toch knap dat je haar naar binnen hebt gehaald. En? Heb je nog een kaars gebrand? Die moet je er af en toe in houden.
Hier zijn de vakantieplannen in ver gevorderd stadium. Ik wordt geacht mee te gaan naar Noorwegen en de voorproefjes beginnen bij me te leven. Mooie plaatjes, prachtige site en spannende verhalen. Een leuke vakantie met 40% reizen in het busje, varen in boten, rijden, weer varen enz. Daarna zitten we in een simpele hut tussen de rendieren waar we onze eigen boodschappen moeten doen en het voedsel moeten bereiden. Dit alles uit voorzorg dat we niet zwaarder thuiskomen dan dat we gingen.
Mijn pijn in de schouder is 's nachts nog ondraaglijk en het was zó erg dat ik naar een dokter ben geweest. Hij zei;"Ha Harrie, nou, je hebt méér bij je dan de vorige keer". Dat zeg je toch niet als dokter als je zit te kermen van de pijn. Hij vroeg hoeveel kilo het was. Nou, dat hou ik even voor mezelf. Dat vertel ik na de vakantie wel. Eerst al die slijmbeursontstekingen maar eens van me oplossen. aws dtfghy joikt v fkrg plkiot aderk jeri hjewrkl kjfhsuiepv memxclcm kdodekl lskfwqiukc wfjkpqwçmk dpjkeq
Marian, Boefie wordt onrustig. Hij is al een paar keer over mijn toetsenbord gelopen. Ik ga een eitje van eigen kip zonder boter bakken. Ik moest goed ontbijten van mama. dat schijnt te helpen.
Liefs,
Ome Harrie
-
29 Mei 2007 - 09:09
Eva:
Hee lieffie,
leuk verhaal. heel veel plezier in Peru, enne de pirates? toe maar! was hij leuk, heb je hem in het spaans gekeken?
Liefs Eva -
29 Mei 2007 - 17:18
Anne-Rose:
Hoi, Fijn weer wat te lezen.
Leuk dat jullie nu met z'n drieeen zijn.
Het lijkt me inderdaad indruk wekkend aldat zand.
Rosanne zit inmiddels in Jarkarta.
liefst van Jos Johan en Anne-Rose. -
29 Mei 2007 - 21:46
Marloes:
super dat je reis goed verloopt.. Geniet er nog maar lekker van.. Je bent net te vroeg weg gegaan uit ecuador.. gister een lekker patatje oorlog met kroket gegeten hier in quito.. Hollandse snackbar...hmm heerlijk!
goede reis nog.
besos -
30 Mei 2007 - 20:02
Ria:
Ha Marian,
Afwisselend die busreis, woestijn heb ik nog nooit gezien.....Geniet van Cusco en stuur weer snel wat foto's zodat ik kan zien dat je nog kunt lachen!!
Al je vrienden/vriendinnen ontmoet in Cusco?? Dan is de wereld toch weer klein.
Goede reis terug naar Quito en veel plezier op de Galapagos eilanden.
liefs mama -
31 Mei 2007 - 18:28
Marian En Paul:
Geweldig om al die verhalen te lezen en foto's te zien, je maakt wel wat mee.
Wat is de woestijn ook bijzonder, he.
Geniet er nog lekker van, en dan ook nog naar de Galapogos, dat lijkt me helemaal het einde.
lieve groetjes Marian. -
03 Juni 2007 - 11:25
Ria:
leuk die nieuwe foto's erbij, prachtig!
doei mama -
05 Juni 2007 - 09:00
Ghislaine:
hee chick! wat super vet dat je nu ook in Peru bent geweest! en wat een mooie foto's! je komt alweer bijna terug! yeah :) gaan we allemaal leuke dingen doen! wanneer ga je precies naar de galapagos eilanden? dat was je plan toch? tot snell!! besos! ghi -
06 Juni 2007 - 11:48
Naomi:
He mar!
Peru is mooi he!! Waarschijnlijk zijn jullie nu lekker Cusco aan het verkennen. Geniet ervan!! En ik ben heel nieuwschierig naar wat je allemaal gaat doen op de Galapagos! Lijkt me echt super daar!
Liefs Naomi
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
